PASTORAL PENITENCIARIA

RESPECTO E CONVIVENCIA

XAQUÍN CAMPO FREIRE.-

FONTE DA CRUZ, NARÓN, 17-05-2012. LETRAS GALEGAS.

Daquela, aínda eu non sabía que era iso dos módulos de respecto. Foi unha das grandes e gratas sorpresas que atopei nos meus primeiros contactos de voluntariado no Centro Penitenciario de Teixeiro. O Módulo 7 estaba aínda nos seus comezos e fun vendo como medraba. Mellor, eu fun crecendo canda a eles. Porque o máis importante foron as persoas que me acolleron e axudaron a ir avanzando na vida. Estou a falar dos reclusos e tamén do persoal responsábel. Doulles as máis sinceras grazas. De todos eles aprendín moito o que é iso do respecto. Hoxe quero ofrecer algúns pensamentos do que logo fun lendo e meditando:

Respecto é a actitude e a acción do ser humano para non danarse a si mesmo, nin aos seus semellantes, nin ás súas contornas. Respectar é cando sabes que estás facendo ben e te sentes conforme contigo mesmo. É aprender a comportarse en cada momento. O respecto é a base do entendemento entre os seres humanos. É a ilusión que nos fai sentirnos mellores. Temos que aprender a respectar para que os demais nos respecten. Respecto é a capacidade de aceptar todo canto hai de vida en toda a biodiversidade que nos arrodea e a cal pertencemos.

O respecto é algo importante que xa che ensinan cando es neno. O respecto é un valor que non se herda, adquírese. O respecto é a excelencia da humanidade e empeza contigo. Se ti te respectas a ti mesmo, os demais respectarante. Respéctate a ti mesmo e nunca, nunca, deixes que che perdan o respecto, porque dificilmente o recuperarás. A inclinación ao respecto nace con todos e de nós depende que o practiquemos. Se queres que te respecten hai que aprender primeiro a respectar. Se todos nos respectásemos os males do mundo desaparecerían.

Recorda que un amigo, se che quere de verdade, apóiate e axúdache. Pero, sobre todo, respéctate. Se desexas conservar a un amigo, tenlle respecto sempre. O respecto é ter consideración coas persoas maiores, coa muller, cos nenos, cos menos dotados, cos máis débiles, con todas as persoa. O respecto ha de ser ecolóxico. Respectar o mundo, o universo. O respecto é a base para que o mundo cambie. O respecto ao dereito alleo é a paz, xa sexa entre as nacións ou entre os individuos. Unha persoa que respecta é respectada.

Cando os que mandan o fan sen respectar, os que obedecen comezan ben axiña a perder o respecto.

Ten respecto e obterás moito a cambio. Respectar é aceptar ao outro como é, coas súas grandes diferenzas e ata cos seus defectos. Respecto é a posibilidade de aceptar os teus defectos e as túas virtudes sen pór en cuestión o que ves nos demais, porque xamais obterás doutros o que non es capaz de darte a ti mesmo, xa que na medida que o logres serás capaz de outorgarllo aos demais.

Respectemos as identidades. Na natureza todo é diferente. Unha pinga de auga non é igual a outra. Unha folla presenta grandes diferenzas coa outra. Por que nós, os seres humanos, denigramos ao diferente? Respecta ao teu igual, como desexas que te respecten a ti. O obreiro ten máis necesidade de respecto que de pan. De pan aliméntase o corpo, de respecto, a alma. Ao perder o noso lado humano fixemos do respecto un mito. Empeza por respectar para que te respecten, porque se hai algo que debe acompañar ao respecto é a reciprocidade. Se te sentes ben respectado polos demais, debes respectar para que os demais se sentan ben. Vale máis ter o respecto dos demais que a súa admiración.

O respecto é o máis importante que todo o mundo necesita para lograr o que queremos. O respecto é o poema de amor da dignidade humana. Respectar é saber cando podemos facer aos demais felices e sobre todo, co respecto, fórmase unha das bases para un verdadeiro amor. O respecto ábrelle as portas á verdade. O respecto é a posibilidade que o home ten de ser libre. Respectar é: Deixar ser e vivir. Respecto é algo que sentes por unha persoa á que ti estimas. Se non existe o respecto, non pode existir o amor, xa que logo non vale a pena a vida .

Vaia isto como testemuño de parabéns para cantos se esforzan por humanizar as difíciles realidades onde calquera ser humano loita por sobrevivir e recompor a súa existencia en dignidade.